17 AĞUSTOS 1999 DEPREMİ
Yıllardır biliyoruz ki ülkemiz bir deprem kuşağı ülkesi.Aradan yıllar geçince unuttuğumuz ya da hafızlarda ertelediğimiz bu felaketi maalesef doğa hepimize hatırlatıyor.Marmara depremi,İzmit depremi ya da Gölcük depremi olarak bilinen felaketin üzerinden 26 yıl yani çeyrek asır geçmesine rağmen acılar,can kayıpları milletçe aklımızdan çıkmazken 6/şubat/2023 tarihinde Kahramanmaraş Pazarcık merkezli 7/5 ve 7/8 büyüklüğündeki asrın felaketi milletimizi büyük kayıplara üzüntülere boğmuştur.11 ilimiz büyük yıkıma uğramış çok büyük can ve mal kayıplarına neden olmuştur.
Depremin yıkıcılığı ,bilgisizlik,ihmal,kazanç hırsı,uygun olmayan zeminlerde kentleşme sebepleriyle çok acımasız büyüklüğe ulaşmaktadır.
Alınacak tedbirlerle ,bilim ve fenle mühendislik çalışmalarıyla bu yıkım en aza indirgenebilir.
Mezar olmayacak sağlam evlerde yaşamak herkesin yaşam hakkıdır.
Yurdumuzda depreme karşı gerekli önlemlerin alındığı ,bilimin ışığında yapılaşmanın olduğu ,acıların yaşanmadığı,doğal felaketlerle mücadele bilincine önem verildiği ve ulaşıldığı bir gelecek dileğiyle
Depremde hayatlarını kaybeden vatandaşlarımıza Allahtan rahmet,kalanlara sağlıklı ömürler diliyorum
“Deprem değil ihmal öldürür”
SOLDUK SONUNDA
Sabah altı Şubat dört onyedide
Merkezi Pazarcık Maraş ilinde
Can evinden vurdu on bir ilide
Tüm yurdum acıyla kaldık sonunda
Gökler uğuldadı toprak yarıldı
Bebeler analar candan ayrıldı
Kalıp yaşayanlar ustan sıyrıldı
Ağıt acılarla solduk sonunda
Gölcük depremini akıldan sildik
Milad edinmedik kaderden bildik
Çektik acıları toprağa saldık
Çeyrek asır geçti öldük sonunda
Faylar üstlerine binalar kurduk
Bilimi,irfanı rafa kaldırdık
Teknik kuralları iplere serdik
Depremle illeri sildik sonunda
Metaya taparken ruhunu sattı
Çürük binaları makyaj parlattı
Tuttu utanmayıp kadere yattı
Geçmez kederlere daldık sonunda
Tüm yurdumda çaldı cenaze marşı
Yürekler bir oldu Türk Kürdü Lazı
Ne din ne mezhebi kalbinde sızı
Acıda tek yürek olduk sonunda
Vurulduk ey canım candan vurulduk
Deprem vurdu bina vurdu savrulduk
Evlattan atadan yardan ayrıldık
Canları mezara saldık sonunda
Yürek dayanmıyor giden canlara
İsyanım dinmiyor ev mezarlara
Takdir Allah’tandır tedbir kullara
Yardım et Yarab’bim bildik sonunda.
Birsen Yurdakul Tomurcuklu