UMUDU ELDEN BIRAKMAMAK
Takvim yaprakları bir yılı daha arkamızda bırakırken, insan ister istemez durup düşünüyor: Neleri yitirdik , neleri öğrendik, neleri eksik bıraktık…
Yeni yıl, mucizeler getiren büyülü bir eşik değil belki ama yeniden başlamak için insana cesaret veren bir duraktır. En çok da umudu diri tutmak için.
Geride bıraktığımız yıl, çoğumuz için kolay olmadı. Ekonomik sıkıntılar, adaletsizlik duygusu, yorgunluk ve belirsizlik, yaşamlarımızın tam ortasına yerleşti. Gülmenin bile lüks sayıldığı zamanlardan geçtik. Ama yine de her şeye karşın ayakta kalmayı başardık. Çünkü insan, en karanlık günlerde bile içinden bir ışık yakmayı bilen bir varlıktır.
Yeni yıldan beklentim, büyük sözler ya da gösterişli vaatler değil. Daha çok, insanca yaşanabilen günler. Emeğin karşılığını bulduğu, kimsenin geleceğinden korkmadığı, çocukların düş kurarken çekinmediği bir zaman dilimi…
İnsanların birbirine daha az öfkeyle, daha çok anlayışla baktığı bir yıl olsun istiyorum.
Geleceğe ilişkin umudum, bireysel olduğu kadar toplumsal da. Umuyorum ki; sesini yükseltenler susturulmaz, susmak zorunda kalanlar konuşacak cesareti bulur. Umuyorum ki; adalet bir sözcük olmaktan çıkıp yaşamın
içine karışır. Umut ediyorum ki; iyilik, hâlâ bulaşıcıdır ve yayılmayı sürdürecektir.
Yeni yılın bana öğrettiği en önemli beklenti ise şudur: Değişim, takvimle değil insanla başlar. Daha çok okuyan, daha çok düşünen, daha az yargılayan biri olabilirsem; yeni yıl zaten amacına ulaşmış demektir. Çünkü küçük değişimler, büyük dönüşümlerin sessiz başlangıcıdır.
Bu yüzden yeni yıla girerken dileğim tek bir tümcede saklı:
Umudumuzu yitirmeyelim.
Çünkü umut varsa yol vardır, yarın vardır, yeniden başlamak olasıdır. Aydınlık yarınlar bizimdir.
Yeni yılınız kutlu olsun. Yeni yıl hepinize sağlık, başarı, erinç, mutluluk ve aydınlık getirsin.
Zeki BAŞTÜRK
