KARA TREN sin
Ah senin elinden ben neler çektim
Derdim tohum edip sineme ektim
Alem güler iken ben boyun büktüm
Bana ayrılığı layık görensin.
Gelişim olduda dönüş olmadı
Vad edilen huzur beni bulmadı
Acımasız yad el bana gülmedi
Nicelerin defterini dürensin.
Beni benden aldın benliğim yitti
Ayrılık sinemi derim eritti
Mazlumu zalime gördüm yaretti
Sevenin araya niçin girensin.
Bu Muratoğlu na kastın mı vardı
Gönlümü şad eden dilberim kârdı
Belki de şimdi yad eller sardı
İsmin gibi bağrı kara tren sin.
Orhan ACAR 15/10/1984