EŞEĞİN GÖLGESİ
Öyle konular , öyle paylaşımlar vardır ki kime göre önemli ve değerli; kime göre önemsiz ve değersiz olduğu belli olmuyor, anlaşılmıyor..
Sanal ortamdaki paylaşımlardan söz ediyorum. Kimileyin halkı bilgilendirici, aydınlatıcı, sorunlara çözüm öneren yazılar, görseller paylaşılır. Beğenen, beğendiğini belirtenlerin sayısı bir elin parmaklarını geçmez.
Kimileyin yemek yiyenlerin, eglenenlerin, düğünlerde oynayanların fotoğrafları paylaşılır, yer yerinden oynar. Begenenlerin sayısı ölçülemez bile. Hele bir de güzel bir kadının fotoğrafı yayınlanmışsa , beğenenler, beğeniler birbiriyle yarışa girer.
Örnekleri çoğaltmak olası. Yüzlerce, binlerce örnek verilebilir bu konuda. Oysa herkes, içinde bulunduğu koşullardan rahatsızdır. Herkes pahalılıktan, geçim sıkıntısından, zamlardan, işsizlikten, yoksulluktan yakınır. İnsanlar, bu zorlukları file getiren, çözüm öneren, birliktelikten, dayanişmadan, sevgiden, barıştan söz eden paylaşımlara ilgi duymazlar.
Nedenini anlamakta güçlük çekiyorum. Okuma alışkanlığı olmadığından mıdır? Okumak, okuduğunu anlamak, zor geldiği için midir? Yoksa " zaten yaşamımız, günlerimiz bu sıkıntılarla boğuşmakla geçiyor, bir de bunları okuyarak içimizi karartmayalım" diye düşündükleri için midir?
En iyisi bu soruların yanıtını bir öykücükle vermeye çalışayım.
Bir gün büyük Yunan hatibi Demostenes, Atina’da bir toplantıda konuşmak isteyince halk, kendisini dinlemek istememiş, gürültü etmeye başlamış.
Bunun üzerine Demostenes: “Yalnız iki sözcük söyleyeceğim.” demiş ve hemen bir öykü anlatmaya başlamış:
“Vaktiyle bir delikanlı Atina’dan Megara’ya gitmek için bir eşek kiralamış. Eşeğini kiraya veren adam da aynı yere işi düştüğü için birlikte yola çıkmışlar.
Konuşa konuşa giderken öğle sıcağı basmış. Biraz dinlenmek ve öğle yemeği yemek için birlikte bir su başına çökmüşler. Ama ortalıkta gölge edecek bir şey olmadığı için eşeğin sahibi, eşeğinin yaptığı gölgeye sığınmış. Eşeğini kiralayan genç buna içerlemiş ; "sen çekil ben oturacağım oraya" demiş.
Öteki ise "ne münasebet, eşek benim "deyince kiracı "iyi ama ben kiraladım" diye itiraz etmiş. Diğeri "ben eşeği kiraya verdim , gölgesini değil" diye sürdürmüş konuşmasını.
Derken aralarında kavga çıkmış.”
Demostenes sözün burasına gelince kürsüden inmiş. Halk: “sonra ne olmuş, söylesene sonra ne olmuş?” diye bağrışmaya başlayınca, tekrar kürsüye çıkmış:
“Ey ahali! Sizin iyiliğiniz için laf edeyim dedim, dinlemediniz de bir eşeğin gölgesini merak ediyorsunuz, bu ne iştir!”
Sizce ne olmuştur? Aralarinda anlaşmışlar mıdır?
Zeki BAŞTÜRK