ELİ KINALI KUZU HİKAYESİ
Mıntıka kumandanı olarak asker toplanmasına emir veren Kazım Karabekir Paşa, toplanan askerleri teftiş ederken içlerinde birisinin ellerinin kınalı olduğunu görür ve emir subayına:
_"Bu düğün kınasına benziyor. Onbeş gün izin verdim. Gitsin. Onbeş gün sonra tekrar gelsin" der.
Emir subayı askerin yanına gider ve ona:
_ "Sen ne zaman evlendin?
Asker:
_"Dün evlendim.
Emir subayı
_"Kumandan sana onbeş gün izin verdi. Köyüne git. Onbeş gün sonra gelirsin".
Asker:
_Ben gidemem. Herkes ne der. Kaçtı geldi zannederler. Sonra anam beni eve almaz. Ben gidemem".
Emir subayı durumu Karabekir Paşa'ya anlatır. O da
_"Bir zabit götürsün. Benim askere onbeş gün izin verdiğimi söylesin".
Zabit askerle beraber köye giderler. Zabit durumu askerin anasına anlatır. Kadın infial göstererek:
_"Olmaz öyle şey. Ben oğlumu baba ocağından, asker ocağına vatana hizmete yolldım. Beni Kumandanınıza götürün" der.
K. Karabekir Paşa'nın huzuruna çıkar ve _" Paşa paşa eli kınalı yeni evli diye yiğidime izin vermişsin. Gün ne gündür. Siz nerede büyüdünüz. Nerelisiniz. Karısının koynunda onbeş gün kalmak Vatan hizmetinden daha mı mukaddestir" der ve devam eder : _"Paşam, Biz bu memlekette koç kınalarız Allah'a kurban için. Biz bu memlekette yiğit kınalarız Vatana kurban için. Biz bu memlekette, gelin kınalarız kocasına hizmet, atasına hürmet, evlatlarına kurban için. Benim oğlum baba ocağından vatan ocağına, Peygamber ocağına teslim oldu. Ya şehit olur, ya da gazi. Başka türlü baba ocağına dönemez" der. Ve oğlunun gözlerinden öperek köyüne döner. Arkasından baka kalan K. Karabekir Paşa son derece duygulanır ve gözyaşlarını tutamaz. İşte bu kadın yiğitlerin ve Nene Hatun'ların diyarı ERZURUM 'ludur.
Bu yazıyı Tümgeneral Ömer Şarlak' tan aldım. (Saygılarımla)Enver Kabul
