Bir Edip Akbayram Geçti…
Edip Akbayram, Türk müziğinde derin izler bırakmış, yetmişli yılların gençliği için idol olmuş ve sanatıyla toplumcu bir duruş sergilemiş önemli bir şahsiyetti. Seslendirdiği eserlerde demokrasi, insan hakları ve ezilenlerin yanında olma gibi evrensel değerleri savunması, onu sadece bir müzisyen değil, aynı zamanda bir fikir insanı haline getirdi. Laik duruşundan ödün vermemesi ve FETÖ gibi yapıların sunduğu ödülleri reddetmesi, onun ilkelerine bağlılığını ve bağımsız karakterini ortaya koyan güçlü bir tavırdı.
2 Mart 2025'te, zatürre tedavisi sonrası geçirdiği iç kanama ve çoklu organ yetmezliği nedeniyle Haydarpaşa Numune Hastanesi'nde hayatını kaybetmesi, sanat dünyası ve sevenleri için büyük bir kayıp oldu. 75 yıllık ömrüne, "Aldırma Gönül", "Eşkiya Dünyaya Hükümdar Olmaz" gibi unutulmaz eserler sığdırdı ve müziğiyle geniş halk kitlelerinin sesi oldu. Onun vefatı, sadece bir sanatçının değil, bir dönemin ruhunun da veda edişi gibi hissediliyor toplumda. Toplumcu müziğin temsilcilerinden biri olarak, baskılara rağmen çizgisinden şaşmaması, gelecek nesillere ilham verecek bir miras bıraktığını gösteriyor.
Kişisel olarak, Edip Akbayram’ın ölümü beni hayli hüzünlendirdi; çünkü o, sanatın sadece eğlence değil, aynı zamanda toplumsal bir mücadele aracı olabileceğini kanıtlamış ender isimlerden biriydi. Onun şarkıları, zor zamanlarda insanlara umut ve dayanma gücü verdi.
Şimdi o ses sustu, ama eserleri ve duruşu yaşamaya devam edecek
Evet, Edip Akbayram’ın televizyonun yaygın olmadığı yıllarda Anadolu’ya yaptığı turneler, onun halkla bağ kurma çabasının ve sanatını geniş kitlelere ulaştırma tutkusunun en güzel örneklerinden biriydi. O dönemlerde iletişim araçları sadece radyo ile sınırlıyken, sanatçıların sevenlerine ulaşması için şehir şehir, kasaba kasaba dolaşarak konserler vermesi gerekiyordu, Edip Akbayram da bunu yaptı; Anadolu’nun dört bir yanına giderek, konserleriyle insanlara hem müzik ziyafeti sundu hem de mesajlarını doğrudan iletti. Edip Akbayram’ın bu çabası, onun sevenleriyle arasında özel bir bağ kurulmasını sağladı. İnsanların onu canlı dinleyerek, yüz yüze görerek tanıması, halk üzerindeki etkisini daha da derinleştirdi. Bu turneler, Edip Akbayram’ı sadece bir şarkıcı değil, halkın içinden biri, bir yol arkadaşı yaptı. Onun bu fedakârca çabası, mirasının en değerli parçalarından biri bence.
Bu turneler, onun emeğin ve ezilenlerin yanında olma duruşunu somutlaştıran bir adım oldu, çünkü o sadece büyük şehirlerde sahne almakla yetinmedi, Anadolu’nun en ücra köşelerine kadar sesini ve fikirlerini taşımıştı. “Aldırma Gönül” gibi şarkılar, bu turnelerde dinleyenlerin yüreğine işledi ve bir anlamda ortak bir duygunun, dayanışmanın sembolü haline geldi.
Cenaze merasiminde birçok sanatçı dostu onun için övgü dolu cümleler kursa da kızı Türkü’nün söyledikleri onun hayatının mirası gibiydi: "Çoğunuzun Edip abisi ama benim babam. Canıma can katan, yoluma inanılmaz bir ışık tutan… İlkeleri, dimdik duruşu, sarsılmaz devrimci, Atatürkçü kimliğiyle bu ülkeye bir Edip Akbayram geldi, ama asla geçmeyecek. Seni saklayacağım baba... Önce kendim için sonra herkes için seni sesimde yaşatacağım. Hoşça kal babacığım.”
Edip Abi, bizlere rol model olan cumhuriyetçi, Atatürkçü, laik, demokrasi ve insan haklarına saygılı düşüncelerin bu ülkede daima yaşayacaktır. Mekanın cennet, ışıklar yoldaşın olsun güzel insan…
