ALLAHUEKBER DAĞLARI VE SARIKAMIŞ DRAMI ;
Birinci Dünya Savaşı'nda,Üsteğmen olarak Sarıkamış Kafkas Cephesine giden TUĞGENERAL Ziya Yergök hatıratında şöyle anlatıyor ; bana üç klavuz yakın köylerden bulmalarını söyledim. Süvari çavuş'a, iki adam bulup getirmişti ve köyde beni, gün ağarırken uyandırdı.İçimden, acaba bu adamlar Türk mü ...? Önce bir soruşturayım dedim. Birisine adını sordum...?
Benim, adım, Asker"... cevabını verdi...!
Ötekine sordum ; Benim adım "Yolcu" dedi.
Kırk-kırkbeş yaşlarında iki köylü, Merak ettim.
Yahu...!senin adın neden
Asker.. ? seninki neden Yolcu...? Efendim, ben 1878 de (93 Harbi)nde.
Kars'ta doğmuşum.O zaman Kars'a çok Asker gelmiş.Bu yüzden babam benim adımı. "Asker" koymuş dedi.
Öteki ise, efendim bende
Kars'lıyım, o savaş ta halk Kars'tan, göç ederken ben yolda doğmuşum.
Bu yüzden benim adımı da "Yolcu"koymuşlar.
Kendi kendime gururlandım. BU MÜBAREK MİLLETİN ADI DA ŞANIDA , hep HARP hatıralarına bağlı kimisi, Yolcu, kimisi, Asker..."ALLAH BU MİLLETE OTURMAK NASIP ETMEMİŞ Kİ".
Savaş meydanına giderken ayaklarım çok
üşüdüğü için ,hem ayaklarımı ısıtayım hemde, askerlerin yanına gideyim dedim. Ormanda olup bitenleri anlamak üzere...! yakınımızdaki ormana girdim."Keşke girmez...!olaydım"...!😭 Dolaştığım yerlerde can çekişmekte olan bir çok gence rastladım. 😭 Bazıları sönmekte olan ateşin başında yatıyorlar : bazıları çamların dibinde bağırıyor ölemiyorum 😭...! of...! ölemiyorum diyorlardı. 😭
Bazıları da iki üç kişi bir arada pelerinlerine sarılı bir vaziyette son dakikalarını yaşıyorlardı. 😭 Beni görünce heyacanlandılar....! Aman efendim sen bilirsin bizi burdan kaldırt...! donacağız diye...! sızlanıyorlardı.Bazıları bir lokma ekmek istiyorlar.
Yanlarına gittim. Yüzlerini okşadım...VAH...! YAVRULARIM...VAH...!şimdi gider sedyecileri buluradurtur, kaldır tırım gibi kuru teselli sözler 😭 söyledim.Yaralarının nerelerinde olduğunu sordum...?
"BAKIN Kİ...! 😭 TEDBİRSİZLİĞİN, ÇILGINCA KURBANI OLAN BU MASUM GENÇLERİN HAYATLARINI KİM...!ÖDÜYECEK...?NASIL...ÖDÜYECEK DİYE İÇİMDEN DÜŞÜNDÜM. 😭
Benim...! bu aciz erlerden
farkım yaralı olmamam.
Bu sırada başıma 100 okkalık bir topuzun indiğini sandım.Başım yanıma düştü. 😭 O anda
şimşek süratiyle içimden üç şey geçti...!
ÖLÜM BU dedim, KELİME-İ ŞEHADET GETİRMEK ve parmaklarımı oynatmak istedim.
Baktım ki, ölmemişim,
başım döndüğü için kalkamadım. Ey...!vah...! dedim. Şimdi beni kim geri götürecek...?
ALLAH'IN LÜTFUNA BAKIN Kİ ORDA DONMAMAYA ÇALIŞARAK RAPOR YAZARKEN ormandan
çıkarılıp avcı hatlarına
gönderilen iki er benimle 20 adım kadar
arkamda yere @yatmışlardı. Bir iki defa bunlara bağırdım.Gelip kollarıma girdiler ve beni geri getirdiler. 😭
YÜRÜDÜĞÜMÜZ YOL
DÜŞMAN TARAFINDAN
ŞİDDETLİ ATEŞ ALTINDYDI.İçimden dua ettim...! Yarabbi...! bu garip askerleri koru. Benim, yüzümden ölmesinler veya yaralanmasınlar...Diye 😭 devamlı, DUA EDIYORDUM.Üç kişi yan yana gittiğimiz için büyük hedef teşkil ediyorduk.
Bayılmışım gözlerimi actığımda ortalık karanlık görünüyor. İnsanlarıda göremiyordum.Bu durumdan hiç endişe etmiyordum. Tersine seviniyordum ki...!ALLAHIM ,
DİN VE VATAN YOLUNDA YARALANDIM.DİYE....! Seviniyordum 😭😭 Değerli Komutan ve yiğit Mehmetcikler sizi Dualarla yad ediyoruz 😭😭bize hakkınızı helâl ediniz 😭😭
